|
2005-08-29 19:26 |
Uit het Utrechts Nieuwsblad van 29 augustus 2005
>POLSBROEKERDAM
Rens Blom was er niet. „Maar mensen die onze sport niet kennen, vragen nog wel eens of hij ook meedoet," zegt Eelco Tigchelaar van de Polsstokbond Holland bij het NK Polsstokverspringen in Polsbroekerdam.
Tja kwestie van dimensie: Blom werd drie weken geleden in Helsinki wereldkampioen polsstokspringen verticaal, in Polsbroekerdam mat men afgelopen zaterdag horizontaal. Waar Blom voor goud over een lat op 5,80 meter hoogte ging, moest winnaar Erik Bos uit Waarder horizontaal bijna vier keer die afstand overbruggen: 18,73 meter.
Maar er zijn meer verschillen.
Waar de verticalen olympische statuur hebben en wereldwijd op topsportniveau actief zijn, beperken de horizontalen zich tot Nederland: tot Friesland en een kleine regio rond lJsselstein, Woerden en Schoonhoven, om precies te zijn.
Er mag dan niet gesprongen worden in welgevulde stadions, de sfeer is er zaterdag rond de schansen achter gebouw De Triangel in Polsbroekerdam niet minder om. Compleet met fanfare Ons Genoegen langs de waterkant. En ja de stok, van aluminium, dertien meter lang en dertig tot veertig kilo zwaar. Blom zou er niet aan moeten denken daarmee zijn aanloop te nemen.
Nu is dat weer het voordeel voor de horizontalen: zij hoeven deze niet mee te sjouwen. De stok staat klaar aan de waterkant Secuur gericht. Niet te veel naar rechts of naar links. Want daarin schuilt weer veel overeenkomst:
de stok moet precies goed staan. Een paar centimeter te ver in de sloot, en de springer zwenkt niet over het dode punt. Maar hoe verder de stok in de sloot geplaatst wordt, hoe verder de sprong. En hier doet ook de vernieuwing haar intrede: waar de hoogspringers al jaren met glas- of carbonfiber stokken springen, doet nu de koolstofvezel ook bij het verspringen aarzelend haar intrede. De Friezen hadden er twee bij zich, zaterdagmiddag. Maar ze werden uiteindelijk niet eens gebruikt.
Tot opluchting van het thuispubliek maakten de Friezen hun favorietenrol niet waar. In de belangrijkste categorieën veroverden Hollandse springers het goud. Bos bij de mannen en de gedoodverfde favoriet Jaco de Groot uit Kamerik bij de junioren. Alleen bij de dames en de jongens gingen de hoofdprijzen naar Friesland.
Benschopper Aart de With kon weer gerust huiswaarts. De man die in de jaren tachtig en negentig het polsstokverspringen domineerde, zag zaterdag hoe andermaal zijn inmiddels veertien jaar oude Nederlands record (19,40 meter) bleef staan. „Het zal best een keer gebroken worden, maar dan het liefst met het aloude materiaal. Anders is het geen echte vergelijking."